Nederland is waterproof: niet leuteren, maar samen aan de slag!

[Guido]

Ongeveer 250 belangstellenden namen op donderdag 27 november in het auditorium van de Technische Universiteit Delft deel aan het symposium 'Pompen of verzuipen? Is Nederland waterproof?'. Deelnemers waren voornamelijk studenten uit Delft, Wageningen en Enschede, maar ook andere geïnteresseerden, waaronder veel civiel ingenieurs, zoals Guido van der Wedden, van de Algemene Waterschapspartij Delfland. Met groene en rode stembriefjes konden de deelnemers hun mening geven over stellingen van de sprekers.

Het spits wordt afgebeten door prof. dr Veerman, voorzitter van de Deltacommissie, die het rapport van deze commissie toelicht. Hij begint met de opmerking dat hij altijd ingenieur had willen worden, maar helaas als Rotterdams econoom is geëindigd. Gelukkig kon hij in de Deltacommissie weer veel met ingenieurs samenwerken.

Tweede spreker is dr Koppejan, woordvoerder water van het CDA in de tweede kamer. Hij vraagt de zaal wie er gestemd had tijdens de waterschapsverkiezingen. Bijna de hele zaal steekt een groen stembriefje de lucht in. Koppejan: "Als dit de landelijke trent is, dan kunnen we tevreden zijn, ik vrees alleen dat dit gezelschap niet representatief is voor Nederland".

Vervolgens poneert Koppejan de volgende stelling: "Wat is de grootste bedreiging van het Binnenhof: Geert Wilders of de politieke waan van de dag?". Wederom is de zaal eensgezind en stemt voor de politieke waan van de dag. Koppejan: "Inderdaad, elke vier jaar andere politici is een groot gevaar. Een Deltawet zou een goed middel zijn om ons te beschermen tegen deze waan en het steeds veranderen; een wet verander je nu een maal wat moeilijk". Guido van der Wedden: "Dit is nu precies de reden dat de Algemene Waterschapspartij als onafhankelijke, apolitieke partij meedeed aan de verkiezingen. Helaas is de uitslag nog niet bekend, maar over een paar dagen horen we of de kiezers hetzelfde dachten als dit CDA-kamerlid en daarom op de AWP hebben gestemd!"

De derde spreker, prof. drs. ir. Vrijling van de TU Delft, laat zich kritisch uit over het rapport van de Deltacommissie. Twee belangrijke aanbevelingen ontbreken in het rapport: het feit dat we eerst de bestaande dijken die niet aan de normen voldoen moeten versterken en een uitspraak over de toekomst van het Haringvliet, een van de oudste keringen uit de Deltawerken. Ook bevat het rapport vreemde inconsistenties: in Zeeland wordt gekozen zoetwaterbekkens te verzilten, terwijl in het IJsselmeer hoge kosten worden gemaakt om extra zoet water op te slaan. In de Oosterschelde worden de zandplaten opgehoogd, terwijl gezegd wordt dat ze in de Waddenzee zullen verdwijnen.

Professor Vrijling vindt het jammer dat Veerman en Koppejan de zaal al verlaten hebben. Het valt hem op dat de politiek en landelijke media het debat over het rapport nauwelijks aan gaan terwijl in dit rapport belangrijke keuzes worden gemaakt. Zoals bijvoorbeeld de fundamentele keuze om af te stappen van het principe dat de kustlijn verkorten de meest efficiënte methode is. Vrijling: "Zaken die ons eeuwen gediend hebben, worden opgegeven ten behoeve van het milieu". Hij vindt dit niet erg, als we het ons maar beseffen: "Van de 1000 meter nieuw land dat voor de kust wordt aangelegd, is 100 meter nodig om ons land te beschermen, de overige 900 meter zijn voor de leuk. Laat dit dus uit een andere pot financieren dan uit de veiligheidspot".

Prof. ir. Stive, lid van de Deltacommissie en ook aanwezig, geeft toe dat het rapport niet helemaal compleet is. Toch geeft hij het een goed rapportcijfer: "Professor Vrijling heeft gelijk. Hij is goed in rechtlijnig en analytisch denken, dit is echter geen puur technisch rapport, wij hebben ook politieke en maatschappelijke zaken meegewogen". Professor Stive verzekert ons dat de zaken die in het rapport missen wel worden meegenomen in de technische uitwerking van het rapport.

Tijdens de lunch kunnen de deelnemers de stands van een aantal sponsorende bedrijven bezoeken dat zich met natte waterbouwkunde bezig houdt. Eén daarvan is Iv-Infra, dat het ontwerp van een waterkering in New Orleans toont. De dijk is ontworpen met een overstromingskans van eens in de honderd jaar: heel andere koek dan de veiligheden waar in Nederland op wordt ontworpen.

Ook na de lunchpauze is er een aantal interessante sprekers gepland: zo drukt ing. De With de toekomstige civiel ingenieurs op het hart toch vooral te luisteren naar de bevolking als zij plannen ontwikkelen: "dat zijn de eindgebruikers, hen moet je mee hebben als je een plan succesvol wil laten zijn". Op een vraag uit de zaal over hoe we de bevolking achter de plannen van de Deltacommissie moeten krijgen, antwoordt ir. Waterman, toonaangevend expert op het gebied van landaanwinning, de deelnemers dat Nederland al lang begonnen is. Als voorbeelden noemt hij de van Dixhoorndriehoek bij Hoek van Holland, de Slufterdam, Maasvlakte-2 en IJmuiden. Hij voegt eraan toe: "Nederland is waterproof: maar we moeten niet leuteren, maar gewoon samen aan de slag!"

Tot slot bedankt de voorzitter van de symposiumcommissie van het gezelschap Practische Studie alle sprekers en vraagt de zaal of ze met een voldaan gevoel het symposium zullen verlaten: wederom is de zaal eensgezind en voor de laatste maal die dag gaan de groene kaarten massaal de lucht in.