Guido van der Wedden
Weergaven: 1715
Tags:
Over muskusratten adviseer ik de onderzoeken op http://www.muskusrattenbestrijding.nl/WP/onderzoek/ te lezen. Dat is de website van de Landelijke Coördinatie Commissie Muskusrattenbestrijding (LCCM), waar Delfland zal gaan samenwerken.
In geen van die 8 onderzoeken is een gevalideerd onderzoek te vinden waarin een relatie kan worden gelegd tussen veiligheid en muskusrattenbestrijding. In tegendeel: De onderzoekers zelf concluderen op basis van waarnemingen op p. 20 "Geconcludeerd wordt dat geen eenduidige relatie tussen het aantal vangsten en de afname van de veiligheid van een waterkering kan worden aangetoond op basis van de beschikbare gegevens. Belangrijkste oorzaak hiervoor is het ontbreken van een eenduidige relatie tussen het aantal vangsten en het aantal bouwen in een waterkering, waardoor evenmin een eenduidige relatie tussen het aantal vangsten en de berekende afname van de veiligheid wordt gevonden."
Guido heeft gelijk. Dit project gaat over het gebruik van een afvalproduct, niet over het produceren van bont-producten. Als dierenliefhebber (al eet ik wel vlees en draag ik soms leren schoenen) hoop ik dat er uiteindelijk een andere oplossing wordt gevonden en dat de bestrijding niet meer nodig is.
Eén van de muskusrattenbestrijders vertelde me, dat er in Groningen een proef is gedaan door geen enkele bestrijding meer toe te passen. Door de populatie volledig te laten escaleren hoopten ze dat een natuurlijker evenwicht zou ontstaan en dat, door de overvloed aan muskusratten, ze vanzelf minder jonkies zouden krijgen en minder schade zouden toebrengen. Dit experiment zorgde er helaas niet voor dat er minder schade aan de dijken was, integendeel. Voorlopig zullen de muskusratten dus nog steeds worden bestreden.
Wat betreft de drie problemen die meneer Canton aankaart:
1) Het commercialiseren van dit bont is absoluut niet mijn bedoeling, zoals ik al in het artikel vermeld. In deze wanten is het diertje nog te herkennen en worden mensen ook geconfronteerd met wát ze precies dragen. Er bijvoorbeeld jassen of shawls van maken en daarmee de dierlijke oorsprong verbergen is absoluut geen optie. Bovendien zit er een porseleinen knop met een afbeelding van de muskusrat op, wat nog eens duidelijk de oorsprong van het materiaal laat zien. Volgens mij is er onterecht aangenomen dat elk gebruik van dit moment een imago-probleem zal opleveren. Bovendien zal in deze tijd iedereen duurzaam gebruik van materiaal kunnen waarderen.
2) Wanneer het bont op gecontroleerde plaatsen (bijvoorbeeld het Biesbosch-centrum), in samenspraak met de overheid en enkel onder deze productnaam op de markt komt, kan er geen verwarring ontstaan. De overheid weet nu de bestreden muskusratten goed af te schermen en ze direct te vernietigen. Waarom zou een dergelijke controle in de toekomst niet mogelijk zijn?
3) Het is zeker dat niet alle gevangen muskusratten geschikt zullen zijn om voor dit project te gebruiken. Maar een goed product hoeft niet altijd een massa-product te zijn. Wanneer één op de drie muskusratten geschikt zou zijn, zouden er alsnog 22.000 paar wanten per jaar gemaakt kunnen worden. Bovendien weten de mensen wat ze kopen en gaat het op geen enkel vlak de concurrentie met gefokt bont aan. Hier en daar een kras of gat mag dus best, dit kan met bont-technieken fraai verwerkt worden. En wat mij betreft geeft dat de wanten nog wat extra charme.
Opmerking
Welkom bij
Water weblog
© 2024 Gemaakt door Guido. Verzorgd door
Je moet lid zijn van Water weblog om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Water weblog